PEYGAMBERİMİZİN İYİLİĞE İYİLİĞİ VE AKRABASINA BAĞLILIĞI
Amcası Ebu Talip Peygamberimize (s.a.v.) çocukluğunda ve gençliğinde babasını aratmazken, amcasının hanımı Fatıma da Rasûlümüze en şefkatli bir anne kesilmişti. Ve bu kadının vefatında Peygamberimiz, “Bugün annem öldü” diyerek ona karşı olan sevgisini ifade etmişti. Sonra da gömleğini çıkararak ona kefen yapmış ve beraberinde kabre inerek bir müddet mezarında uzanmıştı.
Rasûl-i Ekrem'in (s.a.v.) bu hareketi, ashabının gözünden kaçmadı. Bu nedir ya Muhammed! Bugüne kadar senden kimseye böyle bir muamele görmedik, diyerek sebebini sorduklarında, şu cevabı verdi: “Amcam Ebû Talip’ten sonra, bu kadıncağız kadar bana iyilik eden hiçbir kadın yoktur. Âhirette, cennet elbiselerinden elbise giymesi için ona gömleğimi kefen yaptım. Kabre ısınması için de oraya kendisiyle birlikte uzandım.” [Süheylî, Ravdû'l-Ünf, 1, 112; İbnü Abdi'l-Berr, el-İstîâb, 1, 369–370]
Ve yine Rasûlüllah Efendimiz (s.a.v.): “O benim annemdi! Kendi çocukları aç durur ve ona suratlarını asarlerken, o evvela benim karnımı doyurur, saçımı tarardı, sonra çocuklarına bakardı” buyurmuştur. [M. Asım Köksal, İslâm Tarihi, C. 1, S. 74]
Kendisine yapılan iyilikleri, kim tarafından olursa olsun asla unutmaz, o iyiliklerin altında kalmaz, hatta birkaç misliyle mukabele ederdi Sevgili Peygamberimiz... Onun bu yüce hasletinin, bu müstesna sıfatının, insanların hidayete ermesinde çok büyük tesirleri olmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder