Rasûlü Ekrem (s.a.v.) [Medine’de Rabîü’l ahir ayının sonu ile Cemâdiyel Ulâ’nın bir kısmım geçirip, yine Kureyş kervanım engelleme k için] Cemâdiyel Ula ayında yola çıktı. Ebû Seleme b. Abdü’lesed’i (r.a.), Medine’ye vali bırakıp (Müdlic oğullan diyarındaki) Uşeyrâ denen yere kadar geldi. Günlerce orada kalıp “Müdlic” oğullarıyla anlaşma yapıp ardından geri döndü ve günlerce Medine’de kaldı. “Uşeyra” Yanbu ovasında bulunan bir yerdir. [6] Yûnus b. Ebî İshâk anlatıyor: Bana Yezîd b. Muhammed b. Huseym, Muhammed b. Ka’b el-Kurazî’nin şöyle dediğini anlattı: Bana baban Muhammed b. Huseym el-Muharibî, Ammâr b. Yâsir (r.a.)’den şöyle dediğini anlattı: “Yanbu’ vadisinde ki el-Uşeyra seferinde ben ve Ali b. Ebî Talib iki arkadaş idik. Rasûlüllah (s.a.v.) Uşeyrada konakladığında orada tam bir ay ikamet etti, orada yaşayan Benî Müdlic’lilerle sulh yaptı. Ali (r.a.) bana: “Bana bak uyanık! Şu görünen herifleri n yanma gitmeye cesaretin var mı? Orada kendileri ne ait bir kuyudan su çekmekte olan şu Müdlic oğullarından kasdediyo rum. Ne yapıyorlar bir bakalım mı?” dedi. Bende “Evet” dedim ve yanlarına gelip bir saat su çekişlerini seyrettik . Sonra bize uyku bastırdı da uyuya kaldık. Vallahi bizi Rasûîüllah (s.a.v.) ayağıyla dürtüp uyandırana kadar kaldıran olmamış. Hemen oturumumu za geldik. İşte o gün Allah Rasûlü (s.a.v.) Ali’ye üzerinde bulunan toprak sebebiyle “Yâ Ebû Türâb” demişti